HDR در تلویزیون به چه معناست؟

HDR مخفف High Dynamic Range به معنای محدوده دینامیکی بالا، از اصطلاحات جدید در دنیای تکنولوژی تلویزیون است. که این قابلیت جهش فوق العاده‌ای در کیفیت تصویر تلویزیون بوده است. چندین سال در مورد قابلیت HDR می شنیدیم، و بالاخره از سال 2016 شاهد این تکنولوژی در دنیای تلویزیون هستیم. و همچنین شاهد ورود دیسک‌های بلو ری با عنوان HDR بودیم. و حالا ما در این مطلب سعی کردیم این تکنولوژی و کاربرد ان را برای شما شرح دهیم. همچنین در اخر بهترین تلویزیون های با قابلیت HDR را معرفی می‌کنیم پس تا اخر با ما همراه باشید.

و اما سوال اینه که ایا این تکنولوژی جدید ارزش این همه هیجان را دارد ؟ در جواب باید گفت بله

قابلیت HDR یا محدوده دینامیکی بالا چیست؟

دو فاکتور مهم در نحوه نمایش تصاویر در تلویزیون وجود دارد که یکی نسب کنتراست یا همان نحوه نمایش تاریکی و روشنی تصاویر بر روی تلویزیون است و دومین فاکتور دقت رنگ است که به معنی این است که چطور رنگ ها به بهترین شکل و برای نمایش طبیعی تر کنار هم قرار می‌گیرند. اگر شما دو تلویزیون را کنار هم قرار دهید و یکی دارای نسبت کنتراست بالاتر و دقت رنگ بالاتر باشد ولی تلویزیون دیگر رزولوشن بالاتر (یعنی تعداد پیکسل بیشتری داشته باشد) تلویزیون با نسبت کنتراست بالاتر بیشتر به چشم بینندگان خواهد آمد و برای آنها جذاب تر خواهد بود.
در واقع با این که تلویزیون رزولوشن کمتری دارد ولی تصویر آن واقعی تر به نظر می رسد. به عبارتی دیگری بین تلویزیونی با رزولوشن فول اچ دی اما نسبت کنتراست عالی و دقت رنگ بالا و تلویزیونی با رزولوشن 4k ولی نسبت کنتراست و دقت رنگ متوسط ، تلویزیون فول اچ دی برنده خواهد شد. HDR محدوده کنتراست و دقت رنگها را توسعه می دهد. قسمت های روشن تلویزیون، روشن تر به نظر می رسند و بنابراین عمق تصاویر بیشتر می شود. و طیف رنگهای سبز، آبی و قرمز و هر رنگی بین آنها با کیفیت تر نشان داده می شوند.

وسعت رنگ گسترده (WCG)

با قابلیت HDR ، وسعت رنگ گسترده (WCG) را شاهد خواهیم بود، که این باعث می شود شاهد تعداد رنگهای بیشتری باشیم، رنگ هایی که تولید آنها در تلویزیون های فاقد قابلیت HDR غیر ممکن است. مثلا رنگ قرمز یا سبز تابلوی راهنمایی و رانندگی را طوری خواهید دید که تعجب می کنید که چه طور این طیف وسیع از رنگ ها امکان پذیر است.

قابلیت HDR چگونه کار می کند؟

در HDR دو بخش وجود دارد منبع و تلویزیون. قسمت اول تلویزیون است که ساده ترین قسمت برای توصیف است، در واقع تلویزیون هایی که دارای کیفیت HDR هستند در مقایسه با تلویزیون های معمولی، در قسمتهایی از تصویر میزان نور بیشتری را ایجاد می کنند. این فرآیند مشابه قابلیت کم‌کردن نور (local dimming) در تلویزیون‌های امروزی، البته در سطحی وسیع‌تر است.

در کنار قابلیت HDR همواره از قابلیت WCG یا همان محدوده وسیع‌تر طیف‌های رنگی یاد می‌شود. در واقع تلویزیون‌ها قادر به پوشش محدوده وسیع‌تری از رنگ‌ها در مقایسه با آنچه در محتویات اچ‌دی یا بلوری مشاهده می‌کنیم خواهند بود. اما مسئله اینجاست که کاربران زیادی وجود دارند که دوست ندارند تصاویر موجود بر روی تلویزیون آن‌ ها ابرنگی باشد.

فیلم HDR

در واقع استفاده از رنگ‌های مختلف به تصمیم کارگردان یا تهیه کننده محتوا بستگی خواهد داشت و انتخاب آن‌ها برعهده تلویزیون نخواهد بود. البته مدنظر داشته باشید که استفاده از تلویزیون‌هایی با نور و رنگ‌های بیشتر به پرداخت هزینه بیشتر نیاز خواهد داشت. و این در حالی است که بعضا تلویزیون‌های با قابلیت HDR در مقایسه با یکدیگر نیز کیفیت متفاوتی دارند. از سوی دیگر اینکه تلویزیونی با قابلیت HDR سازگاری داشته باشد خود به تنهایی نمی‌تواند به عنوان معیاری در تشخیص برتری آن به دستگاه‌های بدون بهره از این قابلیت مورد ارزیابی قرار گیرد. این قابلیت تنها نشان‌دهنده آن است که می‌توان از چنین محتوایی بر روی تلویزیون یاد شده استفاده کرد.